شايد تا به حال، هنگام نوشيدن جرعه ای آب سرد، اين سئوال از ذهنتان گذشته باشد كه به راستي در اين مايع حيات بخش چه اسراري نهفته است؟ آيا اين مايع فقط همان H2O است يا اينكه ويژگی هاي ناشناخته بسياري در اين اكسير حيات پنهان است؟ البته اگر پژوهش هاي انجام شده در مورد آب را به طور جدي دنبال مي كنيد، احتمالاً نام ماسارو اموتو (Masaru Emoto) را هم شنيده ايد. اموتو با پژوهش خود نشان داد كه آب نسبت به احساسات و ادراكات محيط پيرامون خود واكنش نشان مي دهد. به عنوان مثال، وي نشان داد كه بلور يخی که تحت تأثیر احساسات مثبت بوده است، بسيار زيباتر از بلورهايي هستند كه تحت تأثير احساسات منفي بوده اند. اموتو در كتاب پرفروش خود جزئيات تحقيقاتش را به طور كامل شرح مي دهد.
البته بسياري از دانشمندان نسبت به دستاوردهاي اموتو با ديده ترديد مي نگرند زيرا يافته هاي اموتو درباره آب، چندان از روش متعارف علمي تبعيت نمي كند ولي آخرين يافته هاي دقيق علمي در مورد اين مايع حيات بخش، نتايجي به همان اندازه شگفت انگيز در پي داشته است.
اكنون بر اساس دستاوردهاي علمي چنين به نظر مي رسد كه تأثير آب بر روي ارگانيسم هاي زنده، تأثيري فراتر از فرآيندهاي شيميايي صِرف باشد. در واقع بايد گفت كه دو عامل آب و حيات از درون و در عميق ترين فرآيند كيهان با همديگر در ارتباط هستند و اين ايده حتي از عجيب ترين ديدگاه هاي شرقي نسبت به حيات هم شگفت انگيزتر است. البته پيش از دستاوردهاي اخير دنياي علم در مورد آب، باز هم در يك نگاه مي شد دريافت كه تمامي دانشمندان اذعان دارند كه اين ماده ويژگي هاي عجيبي دارد كه آن را براي حيات ضروري كرده است. به عنوان مثال، اين واقعيت كه آب جامد يعني يخ برخلاف ساير مواد، نسبت به فاز مايع خود چگالي كم تري دارد، از انجماد اقيانوس ها و محو شدن حيات در زمين جلوگيري كرده است. همين طور مقاومت بالاي آب در برابر تغييرات دما، نقش مؤثري در متعادل كردن نوسان هاي دمايي آب و هواي كره زمين داشته و همين امر به ارگانيسم هاي زنده فرصت لازم را بري تطبيق خود با شرايط محيطي داده است.
در قرآن به خاطر تقرب فوق العاده آب وزندگی وحیات درچندین مورد حیات انسانها وزندگی به آب نازل گشته از آسمان تشبیه شده است. در آیه ۴۵ سوره کهف خداوند حیات و زندگی آدمیان را به آبی تشبیه نموده که از آسمان فرود می آید وموجب نمو گیاهان می گردد و سپس دوران کوتاه حیات گیاهی آن به انجام وپایان می رسد. نکته بسیار زیبا درهمان اصل تشبیه است که حیات،آب است وآب، حیات است. رویش و رشد نیز از برکات همین آب حیات است. نقش محوری آب در حیات و زندگی بشریت موجب گردیده است که خداوند سبحان خواندن خویش ونحوه خدا خوانی را به نوعی به آب تشبیه نماید و باطل جویان و گمراهان را به کسانی تشبیه سازد که به سوی آب دست دراز می کنند تا قدری از آن را به لبان تشنه خویش رسانند اما هرگز کامشان سیراب نمی گردد.
پژوهش هاي اخير نشان مي دهد كه فرمول شيميايي ساده آب، همان عاملي است كه اغلب دانشمندان را در شناخت نكات ظريفي كه در پشت ويژگي هاي شگفت انگيز اين اكسير حيات وجود دارد، دچار اشتباه كرده است. در واقع بايد توجه داشت كه نكته كليدي در مورد بسياري از ويژگي هاي آب، پيوند شيميايي بين اتم اكسيژن با دو اتم هيدروژني كه اين مولكول را تشكيل مي دهند، نيست، بلكه نكته كليدي در پيوند بين اتم هاي هيدروژن در مولكول هاي مختلف آب با همديگر است. اين پيوندهاي هيدروژني حداقل ۱۰ مرتبه از يك پيوند شيميايي معمولي ضعيف ترند و اين بدان معني است كه اگرچه اين پيوندها قادرند مولكول هاي آب را به همديگر اتصال دهند، اما در عين حال به راحتي هم در دماي اتاق شكسته مي شوند. بنابراين يك قطره آب در واقع دريايي پرتلاطم از مبارزه ميان نظم و بي نظمي است كه در آن ساختارها به طور مستمر شكل گرفته و از بين مي روند. همين امر منجر به ده ها ويژگي عجيب و غير عادي آب مي شود.
( از دارا بودن نقطه جوشي به اندازه ۱۵۰ درجه سانتي گراد بالاتر از ساير مايعات مشابه گرفته تا مقاومت بسيار بالاي آن در برابر تراكم )
هرچند تمامي پيوندهاي مؤثر بر مولكول آب اساساً در نتيجه تأثيرهاي كوانتومي شكل مي گيرند اما در اين ميان، پيوندهاي هيدروژني تحت تأثير يكي از شگفت انگيزترين اين پديده هاي كوانتومي به نام «ارتعاشات نقطه صفر» هستند. اين ارتعاشات كه همواره و در تمامي گستره جهان وجود دارند، در واقع حاصل اصل مشهور عدم قطعيت هايزنبرگ ( HIZENBERG ) هستند كه بر اساس آن يك سيستم نمي تواند در يك لحظه زماني، مقدار انرژي كاملاً مشخصي داشته باشد. به همين دليل هم حتي اگر دماي جهان به نقطه صفر مطلق رسيده و منجمد شود باز هم اين ارتعاشات نقطه صفر كه از انرژي فضاي تهي یا (خلاء) حاصل مي شوند به قوت خود باقي خواهند ماند. نتايج چنين پژوهش هايي اغلب غيرمنتظره بوده و تمامي فرض هاي ساده موجود در مورد چگونگي كاركرد حيات را به چالش مي كشد. اكنون به طور يقين مي توان گفت كه ديدگاه مرسوم موجود كه سعي دارد تمامي اسرار حيات را صرفاً در مجموعه ي از ژن ها و پروتئين ها خلاصه كند، ساده لوحانه به نظر مي رسد، چراكه اينك مشخص شده است كه همين ژن ها و پروتئين ها بدون كمك مستقيم اكسير بي رنگ و بي بوي حيات، یعنی آب، حتي قادر به انجام ابتدايي ترين وظايف خود هم نيستند. یک دانشمند مي گويد: «بدون آب، تنها با واكنش هاي شيميايي مواجه هستيم اما در حضور آب، واكنش هاي زيست شناختي شكل مي گيرند.»
